سرنگ ها در اندازه‌های مختلف که ظرفیت‌های ۱ سی سی تا ۵ سی سی را دارند؛ ساخته می شوند. استفاده از سرنگ های بزرگتر از ۵ سی سی غیر متداول تر است. سرنگهای ۲ تا ۳ میلی لیتری برای تزریق عضلانی و زیر جلدی مورد نیاز است. سرنگهای بزرگتر موجب ناراحتی بیمار میگردد.
میکرودرپ برای تزریق مثلا پنی سیلین کریستال بکار برده می‌شود و بجای آن در سرنگها ۲۰cc تا ۵۰cc استفاده می‌شود.
سرنگهای هیپودرمیک ۵/۲ تا ۳ میلی لیتری معمولا بصورت بسته بندی با سوزن متصل به آن موجود هستند گاهی اوقات ممکن است پرستار بر حسب احتیاج شماره سوزن را عوض کند.
سرنگهای هیپودرمیک دو نوع مقیاس اندازه گیری در طول سرنگ دارند.یکی از این مقیاس‌ها بر حسب «minims» و دیگری بر حسب میلی لیتر است. هر میلی لیتر نیز به ده قسمت تقسیم می‌شود.
سرنگهای انسولین یک میلی لیتر را در خود جای می‌دهند و به واحدهایی درجه بندی میشوند بیشتر سرنگهای انسولین صد واحدی «۱۰۰ ـ U» هستند که برای استفاده از صد واحد انسولین هستند. هر میلی لیتر از محلول محتوی ۱۰۰ واحد انسولین است.
همین طور سرنگهای ۴۰ واحدی «۴۰ ـ U» و «۸۰ ـ U » برای انسولین ها با این غلظت‌ها وجود دارد.
«قسمت های مختلف سرنگ و سوزن»
سرنگهای توبرکولین یک استوانه باریک دارند که سوزن کوچکی به آن وصل است . این سرنگ ها به و میلی لیتر درجه بندی میشوند و ظرفیت آنها ۱ سی سی است، پرستار این سرنگ ها را برای استفاده از مقادیر کم از داروهای غلیظ بکار میرود: مثل برای انجام تست های داخل جلدی استفاده می‌شود .
سرنگ توبرکولین همچنین برای آماده کردن مقادیر کمی از محلول موردنظر برای کودکان و نوجوانان بکار میرود. از سرنگهای بزرگ برای تزریق داروهای داخل وریدی، یا اضافه کردن مواد دارویی به محلولهای تزریقی و همچنین برای شستشوی زخم ها یا درناژ لوله‌ها استفاده می کنند.
سوزن‌ها : NEEDLES
سوزن ها در بسته بندی جدا وجود ندارند که بتوان سوزن مورد نظر را انتخاب کرد. بعضی سوزن‌ها همراه با سرنگ استاندارد بصورت بسته بندی شده وجود ندارد . مثل سرنگهای انسولین و تویرکولین.
جنس بیشتر سوزن‌ها STainless است .اگرچه بعضی از کاتترهای وریدی پلاستیکی هستند. سوزن ها یکبار مصرف هستند به جز آنهایی که ازsteel فولاد جراحی ساخته میشوند که به سرنگهای شیشه‌ای متصل میشوند.
هر سوزن سه قسمت دارد:
- HUb یا قسمتی که به سرنگ متصل است.
- shaft یا تنه سوزن که به قسمت Hub متصل می‌شود
- BeVel نوک تیز سوزن
پرستار ممکن است برای متصل کردن سوزن به سرنگ ، Hub را دردست بگیرد تا مطمئن شود به سرنگ وصل شده است . با وجود این قسمت تنه و نوک سوزن در همه حال استریل باقی می‌ماند.
هر سوزن سه ویژگی دارد:
- نوک تیز سوزن
- طول تنه سوزن
- شماره سوزن یا قطر
سوزن هائی که BeVel آنها کوتاه است برای تزریقات وریدی مناسب هستند چون که این سوزن‌ها در مجاورت دیواره داخلی ورید با آسانی بسته نمی‌شوند. سوزن هایی BeVel,s بلندتری دارند تیز تر هستند که در تزریقات زیر جلدی و عضلانی برای مریض ناراحتی کمتری ایجاد می‌کنند.
طول سوزن ها از اینچ تا ۵ اینچ متغیر است اگر چه بیشتر سوزن هائی که توسط پرستار کاربرد دارد. وزن هایی با طول ۵/۱ اینچ است.
پرستار بر حسب اندازه و وزن مریض و نوع بافتی که مایع باید در آن تزریق شود نوع سوزن را انتخاب می‌کند. در بچه‌ها و افراد لاغر سوزن‌های کوتاه تر به کار برده می‌شود.
پرستار از سوزن‌های بلند معمولا «۱تا۵/۱اینچ » برای تزریقات عضلانی و از سوزن های کوتاه معمولاً تا اینچ برای تزریقات زیر جلدی استفاده می‌کند.
انتخاب نوع سوزن بر حسب قطر با شماره سوزن ، بسته به غلظت مایعی دارد که قرار است تزریق شود یک سوزن با شماره ۱۸ـ۱۶ برای تزریق خون و فرآورده‌های آن مناسب است.
سوزن درشت ؛ در تزریق خون و فرآورده‌های آن به خاطر این است که صدمه کمتری به گلبولهای قرمزی می‌رسد. برای تزریقات عضلانی از سوزن های شماره ۲۳ ـ ۲۰ استفاده می‌شود که باز بستگی به غلظت ماده تزریقی دارد.
تزریقات زیر جلدی احتیاج به سوزن هایی با قطر کمتری دارند (مثلا سوزن شماره ۲۵ )، و برای تزریق داخل جلدی سوزن ریزتری مثل سوزن شماره ۱۶ احتیاج است.
درخشانی09158883221